ARTWAY:
OPENING EYES,
HEARTS & MINDS
Volg ons
Kunstenaars
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Vogel, Henrie
Henrie Vogel
Leven en werk
Ik werd op 2 juni 1957 te Vlaardingen geboren. Mijn kunstvakopleiding heb ik in Utrecht en Kampen gevolgd. In 1983 studeerde ik af en ben sindsdien werkzaam als zelfstandig beeldend kunstenaar te Kampen. Ik werk met olieverf.
Toen ik als schilder begon was het vooral het landschap dat me boeide. Het samenspel van wind, lucht, water en planten vormde voor mij het uitgangspunt om licht, kleur, verftoets en structuur te onderzoeken. Zo ontstonden er schilderijen waarin door de sobere en systematische opbouw een verstilde sfeer opgeroepen werd. De landschappen kregen door die minimalistische belangstelling een meditatief karakter.
De ontdekking van het ‘licht’ als levensbron luidde een nieuwe periode in. Ik luisterde veel naar de liturgische muziek van componisten als Bruckner, Fauré, Duruflé, Messiaen, Britten, en Kodaly. Een overstap naar muziek als inspiratiebron lag op een gegeven moment voor de hand. Dit resulteerde in een reeks uitbeeldingen van Requiems.
Lux eternam
Hierna ben ik naar nieuwe wegen gaan zoeken. Dit was in de tijd van de MKZ crisis, waardoor niet alleen de dieren geraakt werden. De muziek heb ik toen verlaten. Nu liet ik ruimte voor associaties. Er dienden zich als vanzelf symbolen aan voor leven, groei en ontwikkeling. Er verschenen vissen, vogels, hoofden, ogen, kaarsen, en allerlei halfherkenbare figuren. Figuratie ontstond vanuit de beweging, het handschrift. Het verhalende element bleef, hoewel ondergeschikt.
Bezieling van een torso
Daarna heb ik een serie doeken geschilderd waarvoor ik allereerst foto's van schilderijen van grote meesters uit kunstbladen scheurde. Dat deed ik ook met artikelen over filosofie en jazz. Ik scheurde citaten uit die me aanspraken. Die citaten werden uit hun context gehaald en gingen zo een nieuw verband aan. Mijn verband. Zo werd iets opnieuw niets om vervolgens weer iets nieuws te worden. Het verrast me dat zo betekenis geboren kan worden.
Psalm 30
Vervolgens heb ik het verhaal en de symbolen verlaten als inspiratie. Het alledaagse landschap uit mijn polderomgeving is nu wederom uitgangspunt. Ik probeer het buitengewone van het gewone te vatten. Een gewone sloot weerspiegelt het hele universum. Het zijn juist die dingen die we 'gewoon' noemen die me raken. Het gewone grijpt me aan in zijn vreemdheid. Het buitengewone van het gewone, dat wat buiten mijn begrip treedt. Ik ben in deze serie weer gaan werken met olieverf. Ik heb een speciale techniek ontwikkeld om de verf op te brengen, in vele lagen met een sterke nadruk op de stoffelijkheid van de materie. Er ontstaat door de gelaagdheid een soort ruimtelijkheid, letterlijk in het oppervlak. Het beeld als gewone werkelijkheid maakt het buitengewone voelbaar.
Blauw licht, sloot
Door mijn reis naar Israël in het kader van een kunstenaarsuitwisseling is mijn thematiek opnieuw gewijzigd. Ik ben daar geraakt door de onheiligheid van dat land. Het is me al eerder opgevallen dat mensen kennelijk leven in een karikatuur van hun eigengemaakte cognitieve concepten, maar in Israël levert dat een onleefbare situatie op. In Israël tuimelen de cognitieve concepten over elkaar heen en elk concept vermoordt das Leben der Anderen. En dat gaat al duizenden jaren zo. Het is een land waarin de botsing tussen de grote wereldconcepten voelbaar is in de grond, de lucht, de bomen, de woestijn. De ganse schepping zucht daar. Het is leven op de Andreasbreuk.
Kijkruimte I
Het heeft me gedwongen stil te staan bij mijn mentale beelden. Het heeft mijn interesse gewekt voor absenties daarin. Geïnspireerd door de inkijk die me vergund werd in het bad van Herodes, in de Masada: in de afgegraven geschiedenislagen kijk je in een soort doos naar beneden en zie je een wereld die er niet is. In feite kijk je naar een absentie en dat is ook iets. Zo keken we ook bij de Klaagmuur naar opgravingen, naar heilige vloeren van absentie. Ik ben ruimtes gaan schilderen op waardeloze materialen. Voorlopigheden op board. Er ontstond een rare serie kijkruimtes met muziekstandaards en stoeltjes, doorkijkjes met lege dynamisch geschilderde landschappen over bestaande prenten uit de kringloopwinkel heen. Second-life. En ik maak ook grote doeken waarop ik architectuurachtige vormen schilder waarin een niet definieerbare ruimtelijkheid voelbaar wordt gemaakt.
Kijkruimte II
Ik probeer in en door mijn werk het geheim te ervaren. Mijn geloof heeft uiteraard invloed op mijn werk, elk cognitief concept bepaalt voor een groot deel je handelen. Wel probeer ik zo dicht mogelijk bij mijn geheim te komen, want concepten kunnen verhullen.
Website:
Adres:
Mijn werk is te bezichtigen in mijn fraaie galerie/atelier op Kampereiland.