Gedicht op Haarlem

Jacob van Ruisdael heeft een ver gezicht.
Gelukkig, zeer nabij en zonnig ligt
bleekwit het linnen in gewassen stroken,
eeuwige regels in het middaglicht.

De wind waait bochtig door het initiaal,
en grazig ligt het languit droog te bleken
en raakt het langzaam ordelijk gestreken,
wapperend, oprecht als een liniaal.

*******

Hans Werkman is een Nederlandse dichter, schrijver en literair criticus van protestantse signatuur. Hij heeft ook incidenteel geschreven onder de pseudoniemen Johannes Grashuis en Noortje Cox. Hij werd geboren in 1939 te Uithuizermeeden. Hij werkte als onderwijzer bij het basisonderwijs en later als leraar Nederlands bij het middelbaaronderwijs. In 1997 ging hij als leraar met de VUT. Sindsdien werkt hij fulltime als auteur. Vanaf 1 oktober 1974 schreef hij literatuurkritieken voor het Nederlands Dagblad. Vanaf de oprichting in 1983 was hij redacteur van het christelijk literair tijdschrift Woordwerk. Door een fusie ontstond daaruit in 1998 het tijdschrift Liter, waarvan hij tot 2001 redacteur was. In 2004 promoveerde hij aan de Vrije Universiteit bij prof. dr. G.J. Schutte op het proefschrift De haven uitgraven. De wereld van J.K. van Eerbeek, schrijver (Meindert Boss 1898-1937). Hans Werkman publiceerde ongeveer zestig eigen boeken en was daarnaast verantwoordelijk voor de samenstelling en redactie van ongeveer veertig andere boeken.

Jacob van Ruisdael: Gezicht op Haarlem, ± 1670, Mauritshuis, Den Haag.

Jacob van Ruisdael (ca. 1628-1682) werd geboren in Haarlem. Hij was een leerling van zijn vader Isaack van Ruisdael en waarschijnlijk ook van zijn oom Salomon van Ruysdael. Jacob werd in 1648 lid van het Haarlemse schildersgilde – hij was toen 20 jaar. In 1657 verhuisde Van Ruisdael naar Amsterdam, waar hij tot zijn dood woonde. Ruisdaels specialisme was het landschap. Hij was een belangrijk vernieuwer van het genre, omdat hij zijn landschappen een dramatische lading gaf. Zijn hoge luchten met zware wolken zijn daar goed een voorbeeld van.