Gedreven de woestijn in

1. Gedreven de woestijn in,
een zware stilte, woord noch stem.
Een doopsel zonder water,
geen schaduwbrem.
Geen tochtgenoot – lief lichaam –,
geen vuurgloed en geen maan.
Onontkoombaar de stilte,
daags hitte, 's nachts de kilte.
Zelfs geen echo van de naam.

2. De eenvoud of de almacht,
een braambos of een eigen haard,
aan wie mijn hart verpanden,
wie is het waard?
Ik wil geen duivel dienen,
zie af van godenfaam.
In de stilte herboren
weet ik me uitverkoren
en zing groot uw naam.

3. Wie weet waarvan wij leven,
van manna, van genadebrood,
wie Gods woord kan vertrouwen
in hongersnood,
die zwerft zonder reserve
die laat de stenen steen.
U riep ons tot leven,
bent ons nabij gebleven.
Buiten u is er geen.

***

Bij het beeld van Kees Vet: Twee gestalten, een geheel. De een met horentjes en bokkenpoten, de ander toegewend en uitnodigend. Beproeving, een vreemde vriendschap.

Kees Vet (*1937) is een beeldhouwer en monumentaal kunstenaar.

Andries Govaart (*1954) werkte als pastor en liturgist in het bisdom Utrecht en op Fontys Theologie. Hij begeleidt bibliodrama en schrijft teksten. Zijn verzamelde liederen ‘De weg die je goeddoet’ (eenstemmige bundel en begeleidende website) zijn vanaf eind maart 2022 te krijgen bij Skandalon.   www.anderszins.eu

No items found.